Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

τύπου "συγκεντρώσου"

Μπροστά από το λαπτοπ με ένα ποτήρι κρασί να ακροβατεί στο NumLock, την / και τον *, το 7, το 8 και το 9. Είναι νωρίς γι΄αυτό μα ίσως είναι και αργά. Πιο πολύ για αργά το κόβω.

Πετάω βελάκια σε μια λευκή σελίδα χωρίς στόχο και όπου τη βρουν, χειροκροτώ και λέω πως κέρδισα. 17 ίντσες στα σαράντα εκατοστά και όμως παίρνω όρκο ότι κάνω οχτάρια σε ένα δρόμο που με πάει από την αντίθετα πλευρά από αυτή που θυμόμουν ότι ήθελα να πάω. Δεξιά και αριστερά σημάδια. Παντού σημάδια για να γυρίσω πίσω.

Μαζί με τα σημάδια μια φωνή στο βάθος. Ώπα, λέω. Εδώ είμαστε. Θα μου ζητήσει να γυρίσω. 

Πάψε να βλέπεις σημάδια εκεί που δεν υπάρχουν. Σκύλοι είμαστε. Μαρκάρουμε την περιοχή μας μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουμε την ανάγκη μας. Κανείς δε θα καταδεχτεί να σκύψει να μαζέψει τα σημάδια μας. Και άλλοι θα έρθουν να σημαδέψουν πάνω από εκεί που αφεθήκαμε.

Κάτι σαν χειρότερο από σφαλιάρα μόνο το δικό σου χέρι μπορεί  να σου δώσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου